"Dzieje grzechu" - spektakl mistrzowski / 51. Tyskie Spotkania Teatralne

Na rok przed setną rocznicą śmierci Stefana Żeromskiego, twórcy i twórczynie sięgają do klasyki polskiego modernizmu po jedną z najbardziej kontrowersyjnych powieści tamtego okresu.

Pracując z samą konwencją melodramatu i ją dekonstruując, przyglądają się losom głównej bohaterki Ewy, traktując ją w sposób niejednostkowy i metaforyczny, a także konfrontując na scenie z męskimi bohaterami tej powieści. Realizatorki i realizatorzy podejmują próbę queerowo-feministycznego odczytania historii Ewy, starając się wykroczyć poza męskie spojrzenie zapisane w powieści Żeromskiego, a następnie utrwalone w filmowej adaptacji Waleriana Borowczyka. W centrum ich zainteresowania znajduje się uwikłanie bohaterki w zależności patriarchatu oraz to, jak na przestrzeni lat zmieniła się narracja wokół kobiet.

Pragną spojrzeć na kobiece ciało i seksualność w sposób podmiotowy, szukając sposobu na wyzwolenie ich z konwencji. Czy Ewa wygnana z raju za pierwszy grzech już zawsze musi być skazana na piekło?

Współproducentem spektaklu jest Teatr Mały w Tychach.

autor: Stefan Żeromski
reżyseria: Wojtek Rodak
scenariusz i dramaturgia: Iga Gańczarczyk
scenografia i reżyseria świateł: Katarzyna Pawelec
kostiumy: Marta Szypulska
muzyka: Teoniki Rożynek
choreografia: Alicja Nauman
video: Martyna Miller
asystent reżysera: Jacek Niemiec
asystentka kostiumografki: Sara Julia Pons
inspicjent/sufler: Katarzyna Gaweł

obsada:
Szymon Czacki, Małgorzata Gałkowska, Magda Grąziowska, Stanisław Linowski, Filip Perkowski, Przemysław Przestrzelski, Karolina Staniec

„Czapki z głów przed aktorami, szczególnie Ewami - Karoliną Staniec, Magdą Grąziowską i - Małgorzatą Gałkowską, której monolog o przemijaniu jest jedną z najlepszych, najbardziej przejmujących scen, jakie można teraz zobaczyć na w polskim teatrze. A Łukasz i Szczerbic (brawurowe role Szymona Czackiego i Stanisława Linowskiego), za każdym razem pojawiając się na scenie, wnosili w tę opowieść o pogmatwaniu ludzkiej natury pewien niesłychanie kuszący powiew dwuznaczności. Zachwycające”.
Rafał Turowski, Chillizet

„Ten spektakl pokazuje najlepszy sposób, w jaki wystawiać dziś klasyczne melodramaty: bawić się konwencją i dodawać współczesne konteksty. Najmocniej wypadają dopisane Żeromskiemu sceny, dotyczące recepcji jego powieści i jej adaptacji: osobista opowieść Magdy Grąziowskiej o graniu Ewy dekadę temu jest porażająca. Męska część obsady wypada świetnie, ale na pierwszym planie są trzy aktorki, grające główną bohaterkę. A finałowy monolog Małgorzaty Gałkowskiej o sytuacji kobiet w jej wieku, wbija w fotel”.
Przemek Gulda, guldapoleca

Spektakl od 16. roku życia. W spektaklu występują sceny nagości, wykorzystywany jest dym. Tematy wrażliwe: aborcja, gwałt, praca seksualna, odwołania do seksu.